Είστε εδώ

Ένας πανάρχαιος μύθος τών ινδιάνων Σιού

Ένας πανάρχαιος μύθος τών ινδιάνων Σιού,
λέει πως ήρθαν κάποτε στη σκηνή τού γέρου μάγου τής φυλής,
πιασμένοι χέρι χέρι, ο Άγριος Ταύρος, ο πιο γενναίος πολεμιστής
και το Ψηλό Σύννεφο, η κόρη τού αρχηγού,
μια από τής ωραιότερες γυναίκες τής φυλής.
''Αγαπιόμαστε'' λέει ο νέος
''και θα παντρευτούμε'' λέει εκείνη
''και αγαπιόμαστε τόσο που φοβόμαστε ...''
''Θα θέλαμε κάποιο μαγικό,ένα χαϊμαλί,ένα φυλακτό ...''
''Κάτι που θα μάς εγγυάται πως θα είμαστε πάντα μαζί.''
''Που θα μάς εξασφαλίσει ότι
θα είμαστε ο ένας στο πλευρό τού άλλου,
ώσπου να συναντήσουμε το Μανιτού,
την ημέρα τού θανάτου.''
''Σε παρακαλούμε'' ικετεύουν,
''πές μας τί μπορούμε να κάνουμε ...''
Ο μάγος τους κοιτάζει και συγκινείται
που τους βλέπει τόσο νέους, τόσο ερωτευμένους,
να λαχταρούν τόσο μία του λέξη.
''Υπάρχει κάτι ...' λέει ο σοφός μετά από αρκετή ώρα
''Αλλά δε ξέρω ...
είναι ένα έργο αρκετά δύσκολο και απαιτεί θυσίες.''
''Δε μάς πειράζει'' λένε και οι δύο.
''Ωραία'' λέει ο μάγος
''Ψηλό Σύννεφο, βλέπεις το βουνό που είναι βόρεια από το χωριό μας ;
Πρέπει να το ανέβεις μόνη σου, χωρίς τίποτε άλλο
εκτός από ένα δίχτυ και τα χέρια σου
και να κυνηγήσεις το πιο όμορφο και δυνατό γεράκι τού βουνού.
Αν το πιάσεις, πρέπει να το φέρεις εδώ ζωντανό
την τρίτη μέρα μετά την πανσέληνο. Το κατάλαβες ;''
''Κι εσύ Άγριε Ταύρε'' συνεχίζει ο μάγος
''πρέπει να ανέβεις το βουνό τού κεραυνού,
κι όταν φτάσεις στην κορυφή,
τον πιο άγριο από όλους τους αετούς,
και με τα χέρια σου μόνο και ένα δίχτυ να τον πιάσεις
χωρίς να τον τραυματίσεις
και να τον φέρεις μπροστά μου,
την ίδια μέρα που θα έρθει και το Ψηλό Σύννεφο ...
Πηγαίνετε τώρα ...''
Οι δύο νέοι κοιτάζονται με τρυφερότητα
κι ύστερα από ένα φευγαλέο χαμόγελο
φεύγουν να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
Εκείνη πάει προς το βορρά ... εκείνος προς το Νότο ...
Την καθορισμένη μέρα, μπροστά στη σκηνή τού μάγου,
περιμένουν οι νέοι, ο καθένας με μια πάνινη τσάντα,
που περιέχει το πουλί που τους ζητήθηκε..
Ο μάγος τους λέει να βγάλουν τα πουλιά από τις τσάντες
που πράγματι είναι πανέμορφα.
''Πετούσαν ψηλά ;'' ρωτάει ο μάγος.
''Ναι βέβαια ... και τώρα ;
θα τα σκοτώσουμε να πιούμε τη τιμή από το αίμα τους ;''
ρωτάει ο νέος.
''Όχι'' λέει ο γέρο μάγος.
''Πάρτε τα πουλιά και δέστε τα μεταξύ τους
από τα πόδια με αυτές τις δερμάτινες λωρίδες ...
αφού τα δέσετε, αφήστε τα να φύγουν, να πετάξουν ελεύθερα.''
Ο πολεμιστής και η νεαρή κοπέλα
κάνουν ότι ακριβώς τους λέει ο μάγος
και ελευθερώνουν τα πουλιά.
Ο αετός και το γεράκι προσπαθούν να πετάξουν,
αλλά το μόνο που καταφέρνουν
είναι να στριφογυρίζουν και να πέφτουν κάτω.
Σε λίγα λεπτά,
εκνευρισμένα που δε μπορούν να πετάξουν,
τα πουλιά επιτίθενται με τσιμπήματα
το ένα εναντίον τού άλλου,
μέχρι που πληγώνονται.

''Αυτό είναι το μαγικό.
Μή ξεχάσετε αυτό που είδατε σήμερα.
Τώρα, είστε και εσείς ένας αετός και ένα γεράκι.
Αν δεθείτε ο ένας με τον άλλον,
ακόμα κι αν το κάνετε από αγάπη,
όχι μόνο θα σέρνεστε στη ζωή σας,
αλλά επιπλέον, αργά ή γρήγορα,
θα αρχίσετε να πληγώνετε ο ένας τον άλλον.
Αν θέλετε η αγάπη σας να κρατήσει για πάντα,
να πετάτε μαζί αλλά ποτέ δεμένοι.''