Το κόσμημα στο χρόνο

Από τα πρώτα εκείνα χρόνια, στις απαρχές του Χρόνου,
στον γεωγραφικό χώρο τής Ελλάδος – Αιγιακό χώρο,
γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μία από τις πλέον εκλεπτυσμένες εκφάνσεις του πολιτισμού. 
Η κοσμηματοποιία άρρηκτα συνδεδεμένη με την προσπάθεια του ανθρώπου 
να αποτυπώσει όλη την ουσία της φύσης πάνω σε ευγενή μέταλλα 
γρήγορα αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό 
που ακόμη και σήμερα κοσμήματα από τρεις χιλιετίες και πίσω 
που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη 
μας αφήνουν άναυδους. 
Θεός – Προστάτης αυτής της τέχνης ο Ήφαιστος
τον θέλει η παράδοση, στο εργαστήριό του στον Όλυμπο 
να φιλοτεχνεί περίφημα κοσμήματα όπως το νυφικό διάδημα της Αριάδνης κ.ά. 

Η λέξη κόσμημα προέρχεται από το ρήμα κοσμώ, που σημαίνει στολίζω 
και με αυτήν την ονομασία εννοούμε κάθε στολίδι 
άσχετα για ποιόν λόγο χρησιμοποιείται 

Σ’ αυτήν την ενότητα - Το Κόσμημα στο Χρόνο - του blog, 
θα εξερευνήσουμε την σχέση ανθρώπου - κοσμήματος στον Χώρο και τον Χρόνο, 
σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη τού φιλόξενου πλανήτη μας 
από τις απαρχές τού ανθρώπινου πολιτισμού έως τις μέρες μας. 

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Άγνωστες Πτυχές τής Επανάστασης

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Άγνωστες Πτυχές τής Επανάστασης
Από το 1816 ως το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κυνηγημένος από την Πελοπόννησο, έζησε ως ιδιώτης στη Ζάκυνθο ασχολούμενος με το ζωεμπόριο. Η τιμιότητα στις συναλλαγές του και η φυσική του καλοσύνη τον βοήθησαν να κερδίσει πολύ γρήγορα την εκτίμηση του ζακυνθινού λαού. Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι πίσω από το αρχοντικό του Αλέξανδρου Ρώμα. Στο σωματείο των κρεοπωλών, στο οποίο προμήθευε ο Κολοκοτρώνης τα ζώα που έφερνε από την Πελοπόννησο, υπήρχε και κάποιος που ονομαζόταν Διόγος. Είχε ισχυρή θέση στο σωματείο και αρκετές γνωριμίες. Γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν μυήσει στην Φιλική Εταιρεία. Ήταν η

Η απάντηση τού Λεωνίδα τής Σπάρτης στον Ξέρξη

Για μένα είναι καλλίτερος ο θάνατος υπέρ της Ελλάδος, παρά να βασιλεύσω στους ομοφύλους μου - ἐμοὶ δὲ κρείσσων ὁ ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος θάνατος τοῦ μοναρχεῖν τῶν ὁμοφύλων  

Πόρτο Κάγιο το Μυστικό τής Ονομασίας του

Πόρτο Κάγιο μία υπέροχη ιστορία από τον Τίτο Λίβιο
Μετά την νίκη του αυτή στην ναυμαχία στο Άκτιο το 31 π.Χ. ο Οκταβιανός έγινε αυτοκράτωρας και υπολογίζοντας στην σημαντική βοήθεια που τού πρόσέφερε ο Ευρικλής τον τίμησε με τον τίτλο τού Γάιου Ιούλιου αυτόν και τον γιο του Λάκωνα, τους έκανε, δηλαδή, αδελφούς - οικογένεια τού καίσαρα. Στα λατινικά ο τίτλος Γάιος προφέρετε Κάγιος και επειδή κατοικούσαν εκεί, ο τόπος ονομάστηκε Πόρτο Κάγιο. Αυτήν την Ιστορία μάς την διηγείται ο Τίτος Λίβιος (59 π.Χ. - 17 μ.Χ.) στο μνημειώδες έργο του η Ιστορία τής Ρώμης και τού Ρωμαϊκού λαού. 

Διηνέκης : καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά

Διηνέκης : καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά
Ο Διηνέκης ήταν ένας από τους 300 Σπαρτιάτες που έλαβαν μέρος στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. υπό τον βασιλιά Λεωνίδα. Έμεινε γνωστός εξαιτίας της απάντησης του «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά», όταν κάποιος παρατήρησε ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί ώστε τα βέλη τους θα σκέπαζαν τον ήλιο. Η φράση αυτή έμελλε να γίνει συνώνυμη της ανδρείας, της τόλμης και της περιφρόνησης του θανάτου, μιας και αυτός όταν έρχεται στο πεδίο της μάχης, τιμημένα, αποτελεί το ύψιστο ιδανικό κάποιου για τη πόλη - κράτος του. 

Περικεφαλαία Αθηναίου Οπλίτη - Μάχη Μαραθώνος

Περικεφαλαία Αθηναίου Οπλίτη - Μάχη Μαραθώνος
Αυτό το Κράνος βρέθηκε στον Μαραθώνα, με το κρανίο του πεσόντος να βρίσκεται ακόμη μέσα του. Δεν το έβγαλε ποτέ. Έπεσε το πρωινό της 12ης Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. υπερασπιζόμενος την πόλη του, την τιμή του και τον τρόπο ζωής του. Βάζοντας εμπόδιο το φθαρτό κορμί του σταμάτησε τους εισβολείς. Η θυσία του όμως έχει αντίκτυπο στην αιωνιότητα, γιατί καθόρισε την Ιστορία. Σε αυτούς τους ανθρώπους χρωστάμε. Χρωστάει όλη η Ευρώπη. 

Μάικλ Βέντρις Αποκρυπτογράφηση Γραμμικής Γραφής Β'

Μάικλ Βέντρις και η Αποκρυπτογράφηση τής Γραμμικής Γραφής Β'
Ο Μάικλ Βέντρις έφερε στο φως την πρώτη Ελληνική γλώσσα 7 αιώνες παλαιότερη από τα Ελληνικά του Ομήρου. Στην ευφυΐα του οφείλουμε το γεγονός ότι η γραπτή μας Ιστορία δεν αρχίζει, όπως γνωρίζαμε τον 8ο αιώνα αλλά στα μέσα του 15ου αιώνα, περίπου στο 1450 π.Χ. αφού τότε χρονολογείται το αρχαιότερο κείμενο γραμμένο σε πήλινη πινακίδα που ανακαλύφθηκε το 2010 στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας. 

Σελίδες