Είστε εδώ

Αγγεία

Τα πήλινα αγγεία είναι τα ευρήματα εκείνα,
τού αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού,
τα οποία έχουν διασωθεί σε μεγαλύτερο αριθμό
από άλλα αρχαία έργα.

Αλάβαστρον - Αμφορέας - Αρύβαλλος
Κάνθαρος - Κρατήρας - Κύαθος - Γαμικός Λέβης
Λεκανίδα - Λήκυθος - Λουτροφόρος
Οινοχόη - Υδρία - Ψυκτήρας - Πυξίδα

Είδη Κρατήρα

Διακρίνονται πέντε Είδη Κρατήρα : ο Ελικοειδής, ο Κιονωτός, ο Καλυκόσχημος, ο Κωδωνόσχημος και ο Σκυφοειδής. Όλα τους απαράμιλλης Τέχνης και Ομορφιάς, όπως άλλωστε όλα τα αρχαία Ελληνικά Αγγεία.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αμυμώνη αναφέρεται μία από τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή μία από τις Δαναΐδες. Μητέρα της Αμυμώνης ήταν η Ευρώπη. Πριν από τον γάμο της, λίγο μετά την άφιξή της στο Άργος, η Αμυμώνη πρωταγωνίστησε σε ένα ερωτικό περιστατικό με τον θεο Ποσειδώνα, όταν η κόρη είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας είχε αποξηράνει όλες τις πηγές τού κάμπου αφότου η Αργολίδα είχε περάσει στην προστασία τής θεάς `Ηρας. Ωστόσο, έτυχε εκείνη την ημέρα να σώσει την Αμυμώνη από ένα Σάτυρο που ήθελε να τη βιάσει. Για να την κερδίσει ο Ποσειδώνας τής φανέρωσε επιπλέ

Η Φιλία στην αρχαία Ελλάδα

30 Ιουλίου - Διεθνής Ημέρα Φιλίας, την πολυδιάστατη έννοια τής φιλίας στην ελληνική αρχαιότητα πληροφορούμαστε από ποικίλες αναφορές σχετικά με το θέμα στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Ως επί το πλείστον, περιστρέφονται γύρω από την ανδρική φιλία, τις πολυποίκιλες εκφάνσεις της και τη σημασία της σε προσωπικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, πολεμικό και πολιτικό επίπεδο. Με το θέμα έχουν ασχοληθεί σημαίνοντες ιστορικοί και φιλόσοφοι, όπως ο Ξενοφών και ο Αριστοτέλης, ενώ ο φημισμένος μυθοποιός Αίσωπος συγκεντρώνει όλη τη σπουδαιότητα τής φιλίας στο απόφθεγμά του '' φίλους κτίζε και μη χρή

Αμφορέας - Περιφερόμενοι Έρωτες

Αμφορέας - Περιφερόμενοι Έρωτες από τον Τάραντα τής Μεγάλης Ελλάδας με πολυχρωμία και ανάγλυφη διακόσμηση. Ελληνιστική Εποχή - τέλη 3ου αι. π.Χ. Έρωτες μεταφέρουν αντικείμενα τού Διονύσου όπως πυρσούς, κάδο και λύρα. Η χρήση του χρώματος, οι μακρόστενες αναλογίες και η επιμήκης απόληξη διακοσμημένη με λουλούδια στην κορυφή τού πώματος, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα τής τέχνης τής Μεγάλης Ελλάδας στη Νότια Ιταλία.

Λουτροφόρος - Η Τιμωρία τού Πολυμήστορα

Απουλική Λουτροφόρος 350-325 π.Χ. - Βρετανικό Μουσείο. Ο αγγειογράφος παρουσιάζει σύμφωνα με τη διήγηση του Ευριπίδη, την τραγική σκηνή τής εκδίκησης τής Εκάβης. Στη μέση ο τυφλός Πολυμήστορας παραπαίει απλώνοντας τα χέρια, αριστερά ο Αγαμέμνονας και δεξιά η Εκάβη που την κρατάει μια γυναίκα.

Λήκυθος με τον Δία να καταδιώκει την Νύμφη Αίγινα

Λήκυθος - Ο Θεός Ζευς φέρων στεφάνι ελιάς και σκήπτρο Λωτού καταδιώκει την Νύμφη Αίγινα - έργο τού ζωγράφου Αχιλλέα 450 π.χ. - Μουσείο Βοστώνης

Αρχαία Ελληνικά αγγεία - Τύποι Χρήση και Ονομασία τους

Αρχαία Ελληνικά αγγεία - Τύποι Χρήση και Ονομασία τους. Στις εικόνες που ακολουθούν παρουσιάζονται Αγγεία που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα, για να γνωρίσετε καλύτερα τις ονομασίες και τον τρόπο χρήσης τους σε κάθε σπίτι και σε κάθε έργο τέχνης της αρχαίας Ελληνικής κοινωνίας. Από τα δεκάδες είδη αγγείων που υπήρχαν στην αρχαιότητα παρουσιάζονται τα πιο σημαντικά, αποθηκευτικά, μείξης, ψύξης, άντλησης, μεταφοράς, πόσης, τελετουργικά, ελαιοδοχεία, αρωμάτων, φύλαξης, επιτραπέζια, οικιακά.

Αρχαίοι Έλληνες Μυκηναίοι Αλχημιστές

Τριάντα τέσσερις αιώνες πριν από σήμερα, Μυκηναίοι τεχνίτες αποπειράθηκαν για πρώτη φορά να καλύψουν την επιφάνεια κεραμικών αγγείων με λεπτότατα φύλλα κασσίτερου, πετυχαίνοντας ένα τεχνικό κι αισθητικό θαύμα. Πέτυχαν να μετατρέψουν την κεραμική τους επιφάνεια σε μεταλλική με αργυρή ή ολόχρυση λάμψη.

Κατά την αρχαιότητα
τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής κεραμικών προϊόντων
ήταν η Αττική και η Κόρινθος, ενώ άλλα εντοπίζονται στη Βοιωτία,
στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην ανατολική Ελλάδα και στη Λακωνία.
Προϊόντα τών αττικών κυρίως εργαστηρίων τών κλασικών χρόνων
έχουν βρεθεί στην Ετρουρία, καθώς και σε θέσεις τής νότιας Ιταλίας και Σικελίας.

Ακόσμητη χρηστική κεραμική για την αποθήκευση,
τη μεταφορά υγρών, τη μαγειρική και άλλους οικιακούς σκοπούς,
παραγόταν σχεδόν σε όλες τις περιοχές του αρχαίου κόσμου.

Τα περισσότερα αρχαία ελληνικά αγγεία είναι ανυπόγραφα.
Πολλά από αυτά έχουν αποδοθεί σε αγγειογράφους,
ομάδες ή εργαστήρια αγγειογράφων από την έρευνα,
μετά από συστηματικές συγκριτικές μελέτες τών λεπτομερειών
τής εικονογραφίας, τών μορφών και τών σχεδίων τους.
Αγγειογράφοι που δεν υπέγραφαν έργα τους
είναι γνωστοί από ένα συμβατικό όνομα
που τούς έχει δοθεί από την έρευνα,
λ.χ. ο Ζωγράφος τού Νέσσου για τον μελανόμορφο ρυθμό,
ο Ζωγράφος τού Πανός και ο Ζωγράφος τής Ερέτριας για τον ερυθρόμορφο.

Γενικά η μελέτη τών αρχαίων ελληνικών αγγείων και τής εικονογραφίας
προσφέρει στοιχεία για την έρευνα τής ιστορίας,
τής ιστορίας τής τέχνης, τής μυθολογίας, τής θρησκείας,
τών πολιτικών και εμπορικών σχέσεων μεταξύ των αρχαίων πόλεων - κρατών,
τού δημόσιου και τού ιδιωτικού βίου στον ελλαδικό χώρο
και, κατά περίπτωση, ευρύτερα στη Μεσόγειο, κατά την αρχαιότητα.