Βυζαντινά Κοσμήματα - Byzantine Jewellery

Στα 1000 και πλέον χρόνια διάρκειας τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
το κόσμημα, αγαπητό και προσφιλές στυς λαούς της, άλλαξε πολλές μόδες.
Τα πρώτα χρόνια μέχρι και τον 7ο μ.Χ. αιώνα κυριαρχεί η Ρωμαϊκή - Ελληνιστική θεματολογία,
με μοτίβα επιρεασμένα από τη Φύση.
Αργότερα με την επικράτηση τού Χριστιανισμού κυρίαρχη θέση κατέλαβαν ο σταυρός,
το Χριστόγραμμα, αλλά και το παγώνι ως σύμβολο τού παραδείσου.   
Κατά τους 10ο και 11ο αιώνες στο Βυζάντιο συντελείται αλλαγή,
οι λόγιοι στρέφονται στους αρχαίους έλληνες συγραφείς και στην αρχαία ελληνική γραμματεία,
ήταν μία πρώτη αναλαμπή τής επερχομένης Αναγεννήσεως.
Αποτέλεσμα αυτού η αποσύνδεση τής κοσμηματοποιίας από τα θεοκρατικά μοτίβα.
Παράλληλα την εποχή αυτή η επάφή με τον Αραβικό Κόσμο,
εμπλούτισε την κοσμηματοποιία με παλαιές, ξεχασμένες μεθόδους, όπως αυτή τής ένθεσης,
που κυριαρχούσε στην αραβική μεταλλουργία.
Το 1204, κατά την 4η Σταυροφορία καταλαμβάνεται η Κωνσταντινούπολη  από τους λατίνους
και όλα τα πολύτιμα αντικείμενα λεηλατήθηκαν και μεταφέρθηκαν ση Δύση.
Πολλά από αυτά σήμερα βρίσκονται στα Μουσεία τών Ευρωπαϊκών πρωτευουσών.
Η 4η Σταυροφορία ήταν η αρχή τού τέλους, άφησε πίσω της μια αυτοκρατορία αποδυναμωμένη
και αυτό εκφράστηκε και στην κατασκευή πολυτίμων αντικειμένων.
Η κοσμηματοποιία ήταν πλέον φτωχότερη, οι τεχνίτες έχοντας όλο και λιγότερο χρυσό
εργάζονται παιλαιότερες αρχαϊκές τεχνικές, όπως η συρματερή τεχνική και η διάτρηση
που απαιτούν λιγότερο μέταλλο, αλλά και χρησιμοποιούν πολύ ασήμι αντί χρυσού.

Η Κωνσταντινούπολη διατήρησε την πρωτοκαθεδρία σε κάθε τομέα καλλιτεχνικής κατασκευής.
Παρ' όλα αυτά εργαστήρια κοσμηματοποιίας λειτούργησαν και σε πολλές άλλες πόλεις,
όπως η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια, η Αεσινόη και πολλές άλλες.
Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε πολλές πληροφορίες για τα εργαστήρια
αφού η τέχνη τής χρυσοχοϊας λειτουργούσε σε συντεχνίες,
ήταν κλειστή και δεν επέτρεπαν να βγούνε τα μυστικά τής τέχνης πάρα έξω. 

Σε όλη τη πολύχρονη διάρκεια τής Βυζαντινής κοσμηματοποιίας, 
κυριάρχησε η χρήση πολυτίμων λίθων, τους οποίους τοποθετούσαν με την χρήση καστονιών,
καθώς επίσης και η επισμάλτωση κοσμημάτων.

Αξιομνημότευτο είναι και το πρώτο νόμισμα τής χιλλιόχρονης αυτοκρατορίας
που κόπηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και είναι τα περίφημα κωνσταντινάτα

Σήμερα, αιώνες μετά την πτώση τής Κωνσταντινουπόλεως και τής αυτοκρατορίας,
Έλληνες τεχνίτες με μεράκι συνεχίζουν να κατασκεύαζουν κοσμήματα βυζαντινής τεχνοτροπίας.
Τα Βυζαντινά Κοσμήματα όχι μόνο αγαπήθηκαν και φοριούνται από ευρύ κοινό στην Ελλάδα,
αλλά αποτελούν και δυναμικό προϊόν εξαγωγής για την χώρα μας,
είτε δια μέσω απ' ευθείας αγοράς τους από τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα 
είτε δια μέσω εξαγωγών στις αγορές όλης τής υφηλίου.

Στην STAVROU Golden Culture στηρίζουμε αυτήν την κίνηση
αφιερώνοντας έναν σημαντικό όγκο με κοσμήματα βυζαντινής τεχνοτροπίας στην συλλογή μας