Δαχτυλίδια Σεβαλιέ σε Αρχαϊκά Μοτίβα με περίτεχνο σκελετό με Ανθέμιο στο πλάι τής γάμπας τους και ένθετα θέματα όπως ο Δίσκος τής Φαιστού, Ρόδακες και Σπείρες περίκλειστα σε μαιάνδρους, κάγκελα ή γράνες να κοσμούν το κέντρο τους
Ονομάζεται Κόμβος από τους συνηθισμένους κόμπους που συναντούμε στην καθημερινότητά μας με μόνη διαφορά ότι στον Κόμβο τού Ηρακλέους ή Ηράκλειον Άμμα τα άκρα του είναι ενωμένα και δεν μπορί να λυθεί συμβολίζοντας έτσι τον αέναο κύκλο ζωής και θανάτου μέσα από την σύνδεση που επιτυγχάνει ο Ηρακλής ανάμεσα στους δύ κόσμους και βέβαια το διττό χαρακτήρα του ως ημίθεος.
Τα ακρωτήρια ήταν γλυπτά που συμπλήρωναν την διακόσμηση των αετωμάτων και βρίσκονταν πάνω από τις τρείς γωνίες τους. Συνήθως είχαν την μορφή ζώων, μυθικών τεράτων, φυτών αλλά και θεών. Όσα αναπαριστούσαν άνθη ονομάζονταν ανθέμια. Τα ανθέμια έγιναν δημοφιλή στην διακόσμηση των ναών στα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα
Ο Ρόδακας (ρόδαξ, ρόδον, τριαντάφυλλο) είναι ένα πανάρχαιο ηλιακό ελληνικό σύμβολο πού διαχρονικά αποτέλεσε φυλακτό είτε σκαλισμένο στις μετώπες ναών αλλά και σπιτιών είτε φορεμένο ως κόσμημα από τους ανθρώπους.