νεότερη Ελλάδα

6 Ιουλίου Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού την τιμούμε με ένα αφιέρωμα στην ποίηση. Σήκω μικρή μικρή μικρή Πορτοκαλένια. Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει. 

Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Παιδιά μου ο πόλεμος για σάς περνάει θριαμβευτής,·τών αδίκων ο πόλεμος δεν είν᾿ εκδικητής, είναι ο θυμὸς τής άνοιξης  καὶ τής δημιουργίας. Κι᾿ αν είναι και στον πόλεμο μέσα η ζωή θυσία, ο τάφος είναι πέρασμα προς την Αθανασία. Η νίκη - Κωστής Παλαμάς

Είμαι η Πατρίδα  Μουσική στο διάβα μου τον αέρα δένει. Ριζώνω όπου σταθώ. Φως όπου πατώ σπέρνω. Και μιας Αλήθειας και μιας Χάρης είμαι εγώ η Μητέρα. Και ήρθα. Τον Ύμνο φέρνω. Τον Ύμνο, Φωτοστέφανο, σε Μυστικά Θεοφάνια,  Χυτό από 'μένα Αμάραντο, πιο πάνου απ' τα Στεφάνια  που φέρνουν για να στεφανώσουν το Μνημόσυνό σας,  άρχόντες και στρατός και λαός γονατισμένοι εμπρός σας. Είμαι η Πατρίδα  Αδάκρυτη και Αγέλαστη Μητέρα, συχνά από το χρέος που κυβερνά ιερά τα σωθικά μου, μού βάζει ατσάλι στην καρδιά και στην ματιά φοβέρα, το χρέος με δείχνει και μητρυϊά και σκιάχτρο στα παιδιά μου.

Από το 1816 ως το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κυνηγημένος από την Πελοπόννησο, έζησε ως ιδιώτης στη Ζάκυνθο ασχολούμενος με το ζωεμπόριο. Η τιμιότητα στις συναλλαγές του και η φυσική του καλοσύνη τον βοήθησαν να κερδίσει πολύ γρήγορα την εκτίμηση του ζακυνθινού λαού. Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι πίσω από το αρχοντικό του Αλέξανδρου Ρώμα. Στο σωματείο των κρεοπωλών, στο οποίο προμήθευε ο Κολοκοτρώνης τα ζώα που έφερνε από την Πελοπόννησο, υπήρχε και κάποιος που ονομαζόταν Διόγος. Είχε ισχυρή θέση στο σωματείο και αρκετές γνωριμίες. Γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν μυήσει στην Φιλική Εταιρεία. Ήταν η