Τα ακρωτήρια ήταν γλυπτά που συμπλήρωναν την διακόσμηση των αετωμάτων και βρίσκονταν πάνω από τις τρείς γωνίες τους. Συνήθως είχαν την μορφή ζώων, μυθικών τεράτων, φυτών αλλά και θεών. Όσα αναπαριστούσαν άνθη ονομάζονταν ανθέμια. Τα ανθέμια έγιναν δημοφιλή στην διακόσμηση των ναών στα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα
Η Ελληνίδα θεά Αφροδίτη απειλώντας το απείθαρχο παιδί της, Έρωτα, με το πίσω μέρος του σανδαλιού της φαίνεται να έχει ξεκινήσει μια παράδοση που εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο σήμερα. Απεικονίζεται σε αρχαία Ελληνικά αγγεία όπως το παρακάνω μοτίβο που χρονολογείται από το 360 π.Χ. και εκτίθεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Τάραντα στην Ιταλία. Δείχνει ξεκάθαρα τη Θεά Αφροδίτη (Ρωμαϊκή Αφροδίτη) να απειλεί να χτυπήσει τον γιο της Έρωτα (Ρωμαϊκός Έρως) για κακή συμπεριφορά του.
Οι ανασκαφές απέδειξαν ότι πράγματι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός υπήρξε «πολύχρυσος» όπως λέει ο Όμηρος. Ο πλούτος των Μυκηναίων οφειλόταν στην αγροτική παραγωγή στη βιοτεχνική και τις υπερπόντιες εμπορικές δραστηριότητες. Μυκηναϊκά αντικείμενα βρέθηκαν από τα παράλια της Παλαιστίνης μέχρι τις Κασσιτερίδες Νήσους και πιο πέρα στην Εσπερία όπου οι προκάτοχη τους οι Μινωίτες έπαιρναν χαλκό από τη λίμνη Michigan. Η Μυκηναϊκή κοσμηματοποϊα δανείστηκε πολλά στοιχεία από την Μινωική παράδοση , αλλά ανέπτυξαν εκλεπτυσμένες τεχνικές, όπως την κοκκίδωση την συρματερή τεχνική και την περίκλειστη τεχνική.
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.