Αρχαία Ελληνικά Τεχνουργήματα

Ο "Έφηβος τών Αντικυθήρων" Από τα ωραιότερα μεγάλα χυτά χάλκινα αγάλματα τής ελληνιστικής εποχής. Ανασύρθηκε σε θραύσματα από ναυάγιο τού 1ου αι. π.Χ. και έχει αποκατασταθεί σχεδόν ολόκληρο. Ο νεαρός άνδρας παριστάνεται όρθιος και γυμνός. Πατά σταθερά στο αριστερό σκέλος, ενώ το άνετο δεξί κινείται πίσω και πλάγια δημιουργώντας έντονη αντιθετική κίνηση στο σώμα (contraposto). Ο αριστερός βραχίονας κρέμεται χαλαρά στο πλάι. Στο δεξί, υπερυψωμένο χέρι θα κρατούσε αντικείμενο, που δεν σώζεται σήμερα, κατά την πιθανότερη εκδοχή το μήλο τής Έριδος, οπότε παριστάνεται ο Πάρις.

Οι Αναλογίες τών αρχαίων Ελληνικών Ναών.

Ξύλινη Πρώιμη Αρχαϊκή Αρχιτεκτονική Ναών. Οι πρώτοι ναοί ήταν ως επί το πλείστον κατασκευές από λάσπη, τούβλα και μάρμαρο σε πέτρινα θεμέλια. Οι κίονες και η υπερκατασκευή (θρυγγοειδής κατασκευή) ήταν ξύλινες, τα ανοίγματα των θυρών και οι παραστάδες προστατεύονταν με ξύλινες σανίδες. Οι τοίχοι από λάσπη από τούβλα συχνά ενισχύονταν με ξύλινους στύλους, σε ένα είδος τεχνικής με ημιξύλινη επένδυση. Τα στοιχεία αυτής της απλής και σαφώς δομημένης ξύλινης αρχιτεκτονικής παρήγαγαν όλες τις σημαντικές αρχές σχεδιασμού που επρόκειτο να καθορίσουν την ανάπτυξη τών ελληνικών ναών για αιώνες ... 

Χρυσό δαχτυλίδι με σπιράλ επιγραφή σε Γραμμική Α, χρονολογία 1700-1600 πΧ. Αυτό το κομψό χρυσό δαχτυλίδι χρησιμοποιήθηκε ως διάδρομος κηδειών υψηλόβαθμης ταφής στο νεκροταφείο τού Μαύρου Σπηλίου, κοντά στο Κνωσσό. Πρόκειται για ένα μοναδικό ρεπερτόριο, καθώς έχει μια σπειροειδής επιγραφή χαραγμένη στη Γραμμική Α, γραφή που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί μέχρι σήμερα. Η ρύθμιση τής συνδρομής μπορεί να συγκριθεί με αυτή τού Δίσκου τής Φαιστού, γιατί μπορείτε να διαβάσετε από τα περίχωρα προς το κέντρο. Εκτός από τη σπιράλ διάταξη και το τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα, εντυπωσιακή η μινιατούρα τής επιγρ

Διακρίνονται πέντε Είδη Κρατήρα : ο Ελικοειδής, ο Κιονωτός, ο Καλυκόσχημος, ο Κωδωνόσχημος και ο Σκυφοειδής. Όλα τους απαράμιλλης Τέχνης και Ομορφιάς, όπως άλλωστε όλα τα αρχαία Ελληνικά Αγγεία.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αμυμώνη  αναφέρεται μία από τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή μία από τις Δαναΐδες. Μητέρα της Αμυμώνης ήταν η Ευρώπη. Πριν από τον γάμο της, λίγο μετά την άφιξή της στο Άργος, η Αμυμώνη πρωταγωνίστησε σε ένα ερωτικό περιστατικό με τον θεο Ποσειδώνα, όταν η κόρη είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας είχε αποξηράνει όλες τις πηγές τού κάμπου αφότου η Αργολίδα είχε περάσει στην προστασία τής θεάς `Ηρας. Ωστόσο, έτυχε εκείνη την ημέρα να σώσει την Αμυμώνη  από ένα Σάτυρο που ήθελε να τη βιάσει. Για να την κερδίσει ο Ποσειδώνας τής φανέρωσε επιπλέ

Αμφορέας - Περιφερόμενοι Έρωτες από τον Τάραντα τής Μεγάλης Ελλάδας  με πολυχρωμία και ανάγλυφη διακόσμηση.  Ελληνιστική Εποχή - τέλη 3ου αι. π.Χ. Έρωτες μεταφέρουν αντικείμενα τού Διονύσου όπως πυρσούς, κάδο και λύρα. Η χρήση του χρώματος, οι μακρόστενες αναλογίες και η επιμήκης απόληξη διακοσμημένη με λουλούδια στην κορυφή τού πώματος, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα τής τέχνης τής Μεγάλης Ελλάδας στη Νότια Ιταλία. 

ΕΡΑΜΑΙ ΜΕΓΑ Μικρή επιγραφή με Μεγάλο Νόημα σ’ ένα δαχτυλίδι χαραγμένη, που σημαίνει αγαπώ πολύ, ποθώ, λαχταρώ πολύ, είμαι ερωτευμένος. Δαχτυλίδι ταπεινό, χάλκινο, που βρέθηκε σε ανασκαφή στο Καστρί Γρεβενών, τής υψηλότερης ακρόπολης τής αρχαιότητας. 

Λήκυθος - Ο Θεός Ζευς φέρων στεφάνι ελιάς και σκήπτρο Λωτού καταδιώκει την Νύμφη Αίγινα - έργο τού ζωγράφου Αχιλλέα 450 π.χ. - Μουσείο Βοστώνης 

Αρχαία Ελληνικά αγγεία - Τύποι Χρήση και Ονομασία τους. Στις εικόνες που ακολουθούν παρουσιάζονται Αγγεία  που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα, για να γνωρίσετε καλύτερα τις ονομασίες και τον τρόπο χρήσης τους σε κάθε σπίτι και σε κάθε έργο τέχνης της αρχαίας Ελληνικής κοινωνίας. Από τα δεκάδες είδη αγγείων που υπήρχαν στην αρχαιότητα παρουσιάζονται τα πιο σημαντικά,  αποθηκευτικά, μείξης, ψύξης, άντλησης, μεταφοράς, πόσης, τελετουργικά, ελαιοδοχεία, αρωμάτων, φύλαξης, επιτραπέζια, οικιακά.