Αρχαία Ελληνικά Τεχνουργήματα

Διακρίνονται πέντε Είδη Κρατήρα : ο Ελικοειδής, ο Κιονωτός, ο Καλυκόσχημος, ο Κωδωνόσχημος και ο Σκυφοειδής. Όλα τους απαράμιλλης Τέχνης και Ομορφιάς, όπως άλλωστε όλα τα αρχαία Ελληνικά Αγγεία.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αμυμώνη  αναφέρεται μία από τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή μία από τις Δαναΐδες. Μητέρα της Αμυμώνης ήταν η Ευρώπη. Πριν από τον γάμο της, λίγο μετά την άφιξή της στο Άργος, η Αμυμώνη πρωταγωνίστησε σε ένα ερωτικό περιστατικό με τον θεο Ποσειδώνα, όταν η κόρη είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας είχε αποξηράνει όλες τις πηγές τού κάμπου αφότου η Αργολίδα είχε περάσει στην προστασία τής θεάς `Ηρας. Ωστόσο, έτυχε εκείνη την ημέρα να σώσει την Αμυμώνη  από ένα Σάτυρο που ήθελε να τη βιάσει. Για να την κερδίσει ο Ποσειδώνας τής φανέρωσε επιπλέ

Αμφορέας - Περιφερόμενοι Έρωτες από τον Τάραντα τής Μεγάλης Ελλάδας  με πολυχρωμία και ανάγλυφη διακόσμηση.  Ελληνιστική Εποχή - τέλη 3ου αι. π.Χ. Έρωτες μεταφέρουν αντικείμενα τού Διονύσου όπως πυρσούς, κάδο και λύρα. Η χρήση του χρώματος, οι μακρόστενες αναλογίες και η επιμήκης απόληξη διακοσμημένη με λουλούδια στην κορυφή τού πώματος, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα τής τέχνης τής Μεγάλης Ελλάδας στη Νότια Ιταλία. 

ΕΡΑΜΑΙ ΜΕΓΑ Μικρή επιγραφή με Μεγάλο Νόημα σ’ ένα δαχτυλίδι χαραγμένη, που σημαίνει αγαπώ πολύ, ποθώ, λαχταρώ πολύ, είμαι ερωτευμένος. Δαχτυλίδι ταπεινό, χάλκινο, που βρέθηκε σε ανασκαφή στο Καστρί Γρεβενών, τής υψηλότερης ακρόπολης τής αρχαιότητας. 

Λήκυθος - Ο Θεός Ζευς φέρων στεφάνι ελιάς και σκήπτρο Λωτού καταδιώκει την Νύμφη Αίγινα - έργο τού ζωγράφου Αχιλλέα 450 π.χ. - Μουσείο Βοστώνης 

Αρχαία Ελληνικά αγγεία - Τύποι Χρήση και Ονομασία τους. Στις εικόνες που ακολουθούν παρουσιάζονται Αγγεία  που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα, για να γνωρίσετε καλύτερα τις ονομασίες και τον τρόπο χρήσης τους σε κάθε σπίτι και σε κάθε έργο τέχνης της αρχαίας Ελληνικής κοινωνίας. Από τα δεκάδες είδη αγγείων που υπήρχαν στην αρχαιότητα παρουσιάζονται τα πιο σημαντικά,  αποθηκευτικά, μείξης, ψύξης, άντλησης, μεταφοράς, πόσης, τελετουργικά, ελαιοδοχεία, αρωμάτων, φύλαξης, επιτραπέζια, οικιακά. 

Αν ανάψεις ένα σπίρτο στην Επίδαυρο, η ανάφλεξη ακούγεται στις πρώτες κερκίδες και στις άλλες πιο πάνω και στις τελευταίες, εκεί που απ' την απόσταση οι άνθρωποι μοιάζουν ασαφείς πιθανότητες. Αν χτυπήσεις στην Επίδαυρο, ο χτύπος ακούγεται πιο ψηλά, μέσα στα δέντρα, στον αέρα.  Αν τραγουδήσεις στην Επίδαυρο, το γνωρίζουν τα βουνά, τα σύννεφα, ο κόλπος. 

Χρυσό δαχτυλίδι με σκαραβαίο από ίασπι.  Ελληνικό, 6ος αιώνας π.Χ. Ο ίασπις απεικονίζει τον Ηρακλή να φοράει Λεοντή,  με τόξο στο δεξί του χέρι και ρόπαλο στο αριστερό,  υψωμένο πάνω από το κεφάλι του και έτοιμο να χτυπήσει. 

Οι Μυκηναϊκές μήτρες για κατασκευή χρυσών κοσμημάτων και χρυσών επιθημάτων με έκτυπη διακόσμηση σε ιερά σκεύη και κτερίσματα, άλλαξε κυριολεκτικά την φυσιογνωμία της παραγωγής μικροτεχνημάτων γοήτρου κατά την εποχή της Χαλκοκρατίας. Οι μήτρες αυτές υπήρξαν «το πολυσήμαντο εργαλείο» που ανέβασε την ταχύτητα δημιουργίας με την τυποποίηση των «εικονότυπων», την σχηματοποίηση, την μαζικοποίηση των έργων, και απαιτούσε εξιδεικευμένη μεθόδευση εργασίας υψηλών αισθητικών στοχεύσεων. 

Οι πήλινες σφραγίδες από το ανάκτορο τής Ζάκρου, στο νησί της Κρήτης, είναι αριστουργήματα της Μινωϊκής μικροτεχνίας λαξευμένες σε μήτρες με σπάνια φαντασία που εγγίζει τα όρια της ψυχεδέλειας. Είναι έργα ενός και τού ιδίου ταλαντούχου καλλιτέχνη, ενός αρχιμάστορα (Master/Maitre) τής τέχνης, που εργάστηκε στην αυλή τού άνακτα στο Ζάκρο, για λογαριασμό τών υψηλά ιστάμενων οικογενειών που εμπορεύοντο τα προϊοντα τής περιοχής γύρω στο (1.500 π.Χ.), με όνομα προέλευσης λόγω της ποιότητάς τους.