Blog

Από το 1816 ως το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κυνηγημένος από την Πελοπόννησο, έζησε ως ιδιώτης στη Ζάκυνθο ασχολούμενος με το ζωεμπόριο. Η τιμιότητα στις συναλλαγές του και η φυσική του καλοσύνη τον βοήθησαν να κερδίσει πολύ γρήγορα την εκτίμηση του ζακυνθινού λαού. Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι πίσω από το αρχοντικό του Αλέξανδρου Ρώμα. Στο σωματείο των κρεοπωλών, στο οποίο προμήθευε ο Κολοκοτρώνης τα ζώα που έφερνε από την Πελοπόννησο, υπήρχε και κάποιος που ονομαζόταν Διόγος. Είχε ισχυρή θέση στο σωματείο και αρκετές γνωριμίες. Γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν μυήσει στην Φιλική Εταιρεία. Ήταν η

Μετά την νίκη του αυτή στην ναυμαχία στο Άκτιο το 31 π.Χ. ο Οκταβιανός έγινε αυτοκράτωρας και υπολογίζοντας στην σημαντική βοήθεια που τού πρόσέφερε ο Ευρικλής τον τίμησε με τον τίτλο τού Γάιου Ιούλιου αυτόν και τον γιο του Λάκωνα, τους έκανε, δηλαδή, αδελφούς - οικογένεια τού καίσαρα. Στα λατινικά ο τίτλος Γάιος προφέρετε Κάγιος και επειδή κατοικούσαν εκεί, ο τόπος ονομάστηκε Πόρτο Κάγιο. Αυτήν την Ιστορία μάς την διηγείται ο Τίτος Λίβιος (59 π.Χ. - 17 μ.Χ.) στο μνημειώδες έργο του η Ιστορία τής Ρώμης και τού Ρωμαϊκού λαού. 

Ο Διηνέκης ήταν ένας από τους 300 Σπαρτιάτες που έλαβαν μέρος στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. υπό τον βασιλιά Λεωνίδα. Έμεινε γνωστός εξαιτίας της απάντησης του «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά», όταν κάποιος παρατήρησε ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί ώστε τα βέλη τους θα σκέπαζαν τον ήλιο. Η φράση αυτή έμελλε να γίνει συνώνυμη της ανδρείας, της τόλμης και της περιφρόνησης του θανάτου, μιας και αυτός όταν έρχεται στο πεδίο της μάχης, τιμημένα, αποτελεί το ύψιστο ιδανικό κάποιου για τη πόλη - κράτος του.