Το Μαρούσι, Αμαρούσιον στην καθαρεύουσα, οφείλει την ονομασία του στο προσωνύμιο, Αμαρυσία, τής Θεάς Αρτέμιδος και αυτό διότι οι Αθμονείς εόρταζαν, περισσότερο από τους άλλους Θεούς την Άρτεμιν.
Οι τρεις Παρθένες Θεές τών αρχαίων Ελλήνων είναι η Εστία, η Άρτεμις και η Αθηνά. Διότι η Οικογένεια, η Φύση και η Γνώση πρέπει να παραμένουν Α-ΠΑΡΑ-ΒΙΑΣΤΕΣ !!!
Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν έπαιρναν ονόματα Θεών, ήταν ασέβεια, αλλά παράγωγα αυτών. Έτσι έχουμε Αθηνογένης, Αθηναγόρας, Αρτεμισία, Απολλόδωρος, Διαγόρας, Διογένης, Ερμογένης, κ.ά. Επίσης δεν έπαιρναν ονόματα με ιδιότητες Θεών. Κορυφαίο παράδειγμα το όνομα Λυκούργος, όπου τονίζεται στην παραλήγουσα, αφού Λυκουργός (Λύκη = Φώς) αυτός που έργει το Φως ήταν μόνον ο Θεός Απόλλων.
Το όνομα του Μαίου οφείλεται στην Πλειάδα Νύμφη Μαία, μητέρα τού Θεού Ερμή. Η Μαία είναι μία από τις επτά κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης ή Πληιόνης, γνωστή και ως μία από τις Πλειάδες. Ο μύθος τις θέλει να γεννιούνται στο όρος Κυλλήνη που τότε ανήκε στην Αρχαία Αρκαδία. Όλες οι Πλειάδες θεωρούνταν θεές – Νύμφες του βουνού.