Επιφανείς Έλληνες

12 Νοεμβρίου 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος νικά τα Περσικά Στρατεύματα τού Δαρείου στην Μάχη τής Ισσού.

Εξημερώθημεν αραγμένοι. Υψώσαμεν τας σημαίας και ερρίψαμεν απὸ μιαν κανονιὰν δια το χαρμόσυνον τής ημέρας. Όλα τα Ελληνικά εδώ αραγμένα το αυτό έπραξαν. 15 Αυγούστου 1825 Εορτὴ τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου. Αυτά έγραφε στο ημερολόγιό του ο Αρχηγός τής 2ης Μοίρας τού Ελληνικού Στόλου πριν από δύο αιώνες.

Μια Πικραμένη Παναγιά - Δεκαπενταύγουστος 1940 - Άγγελος Σικελιανός. Ω, Εσύ τών Ουρανών η πλατυτέρα, που αγκάλιασες τα έθνη και τους λαούς, τών λαών και των εθνών η θεία Μητέρα, π’ όλους τής γης ξεχείλισες τους ναούς. Μάνα, π’ αγνάντια μου είσαι ως θερισμένη απ’ αστάχυα χλωμότατη πλαγιά, κ’ είσαι κ’ η Ελλάδα, κ’ είσαι η Κοιμωμένη με σταυρωτά τα χέρια Παναγιά. Μάνα, που ο νους Σου μοναχά το ξέρει αν, αντίκρυ στην αγία Σου εντολή, η καρδιά μου δεν είναι ως περιστέρι αθώα, δοκιμασμένη και καλή.

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου, που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του. Kοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο τής μικρής μου κάμαρας. Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια. Πιο χαμηλά την κασέλα όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα, δυο παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα. Δίπλα, η καρέκλα με την πελώρια ψάθα. Xάμου, στ’ άσπρα και μαύρα πλακάκια, τα δυο μου σάνταλα. Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αμυμώνη  αναφέρεται μία από τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή μία από τις Δαναΐδες. Μητέρα της Αμυμώνης ήταν η Ευρώπη. Πριν από τον γάμο της, λίγο μετά την άφιξή της στο Άργος, η Αμυμώνη πρωταγωνίστησε σε ένα ερωτικό περιστατικό με τον θεο Ποσειδώνα, όταν η κόρη είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας είχε αποξηράνει όλες τις πηγές τού κάμπου αφότου η Αργολίδα είχε περάσει στην προστασία τής θεάς `Ηρας. Ωστόσο, έτυχε εκείνη την ημέρα να σώσει την Αμυμώνη  από ένα Σάτυρο που ήθελε να τη βιάσει. Για να την κερδίσει ο Ποσειδώνας τής φανέρωσε επιπλέ

30 Ιουλίου - Διεθνής Ημέρα Φιλίας, την πολυδιάστατη έννοια τής φιλίας στην ελληνική αρχαιότητα πληροφορούμαστε από ποικίλες αναφορές σχετικά με το θέμα στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Ως επί το πλείστον, περιστρέφονται γύρω από την ανδρική φιλία, τις πολυποίκιλες εκφάνσεις της και τη σημασία της σε προσωπικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, πολεμικό και πολιτικό επίπεδο. Με το θέμα έχουν ασχοληθεί σημαίνοντες ιστορικοί και φιλόσοφοι, όπως ο Ξενοφών και ο Αριστοτέλης, ενώ ο φημισμένος μυθοποιός Αίσωπος συγκεντρώνει  όλη τη σπουδαιότητα τής φιλίας στο απόφθεγμά του '' φίλους κτίζε και μη χρή

6 Ιουλίου Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού την τιμούμε με ένα αφιέρωμα στην ποίηση. Σήκω μικρή μικρή μικρή Πορτοκαλένια. Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει. 

Για μένα είναι καλλίτερος ο θάνατος υπέρ της Ελλάδος, παρά να βασιλεύσω στους ομοφύλους μου - ἐμοὶ δὲ κρείσσων ὁ ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος θάνατος τοῦ μοναρχεῖν τῶν ὁμοφύλων  

Όταν ρωτήθηκε ο Πυθαγόρας τί είναι φίλος, απάντησε, αυτός που είναι ο άλλος σου εαυτός (έτερος εγώ) όπως το 220 και το 284. Οι αριθμοί 220 και 284 αποκαλούνται Φίλιοι Αριθμοί  διότι συνδέονται μεταξύ τους με μιαν ιδιαίτερη σχέση,  ο κάθε ένας από αυτούς είναι το άθροισμα τών διαιρετών τού άλλου. 

Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν. Με την απάντησή του αυτή προς τον Μωάμεθ Β', όταν τού προσέφερε σε αυτόν και τους κατοίκους τής Πόλης ασφαλή διέλευση στο Δεσποτάτο τού Μυστρά, ο Κωνσταντίνος σφράγισε στο διηνεκές το δικαίωμα επανακτήσεως τής Βασιλεύουσας στους απογόνους του.