Θεός Απόλλων

Παρόλο που ο Ασκληπιός δεν θεωρείται σημαντικός Θεός της ελληνικής μυθολογίας, ωστόσο είναι κεντρική φυσιογνωμία του αρχετύπου των ηρώων-θεραπευτών. Ο Ασκληπιός είναι η ιδεατή αντίληψη της ιαματικής δύναμης της φύσης, όπως και σήμερα γίνεται αντιληπτή από τους ανθρώπους, που επιδρά κατά τις "ήπιες" εποχές στα υψώματα και στον καθαρό αέρα, κάτω από την απαλή λάμψη και θερμότητα του Ηλίου, στα σημεία που αναβλύζουν δροσερές πηγές, ενώ πανύψηλα δένδρα γύρω καθαρίζουν την ατμόσφαιρα. Τέτοιο ακριβώς ήταν και το περιβάλλον των τόπων της λατρείας του και αυτή την αντίληψη ενίσχυσαν οι διάφο

Ο Απόλλων θεωρήθηκε ο Θεός του Φωτός, και συνδέθηκε με τον ήλιο αποκτώντας την επωνυμία Φοίβος που σημαίνει «λαμπρός». Κατά τη γέννησή του μια φλόγα φωτός έλαμψε πάνω από το νησί, και ιεροί κύκνοι πέταξαν γύρω, και έτσι τα χαρακτηριστικά του συνδέονται με τον θεό Ήλιο. 

Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν έπαιρναν ονόματα Θεών, ήταν ασέβεια, αλλά παράγωγα αυτών. Έτσι έχουμε Αθηνογένης, Αθηναγόρας, Αρτεμισία, Απολλόδωρος, Διαγόρας, Διογένης, Ερμογένης,  κ.ά. Επίσης δεν έπαιρναν ονόματα με ιδιότητες Θεών. Κορυφαίο παράδειγμα το όνομα Λυκούργος, όπου τονίζεται στην παραλήγουσα,  αφού Λυκουργός (Λύκη = Φώς) αυτός που έργει το Φως ήταν μόνον ο Θεός Απόλλων.  

Ένα εντυπωσιακό χρυσό κόσμημα με σφραγίδα,  που φέρει παράσταση τοξοβόλο γονατιστό άνδρα. Το στέμμα στο γήπεδο μπορεί να συμβολίζει την νίκη ή να υπονοεί τον Απόλλωνα Εκεμπόλο - τον Θεό Τοξότη