Ποιητές

Μια Πικραμένη Παναγιά - Δεκαπενταύγουστος 1940 - Άγγελος Σικελιανός. Ω, Εσύ τών Ουρανών η πλατυτέρα, που αγκάλιασες τα έθνη και τους λαούς, τών λαών και των εθνών η θεία Μητέρα, π’ όλους τής γης ξεχείλισες τους ναούς. Μάνα, π’ αγνάντια μου είσαι ως θερισμένη απ’ αστάχυα χλωμότατη πλαγιά, κ’ είσαι κ’ η Ελλάδα, κ’ είσαι η Κοιμωμένη με σταυρωτά τα χέρια Παναγιά. Μάνα, που ο νους Σου μοναχά το ξέρει αν, αντίκρυ στην αγία Σου εντολή, η καρδιά μου δεν είναι ως περιστέρι αθώα, δοκιμασμένη και καλή.

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου, που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του. Kοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο τής μικρής μου κάμαρας. Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια. Πιο χαμηλά την κασέλα όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα, δυο παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα. Δίπλα, η καρέκλα με την πελώρια ψάθα. Xάμου, στ’ άσπρα και μαύρα πλακάκια, τα δυο μου σάνταλα. Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο.

Απουλική Λουτροφόρος 350-325 π.Χ. - Βρετανικό Μουσείο. Ο αγγειογράφος παρουσιάζει σύμφωνα με τη διήγηση του Ευριπίδη, την τραγική σκηνή τής εκδίκησης τής Εκάβης. Στη μέση ο τυφλός Πολυμήστορας παραπαίει απλώνοντας τα χέρια, αριστερά ο Αγαμέμνονας και δεξιά η Εκάβη που την κρατάει μια γυναίκα.

"Εγώ κάνω επανάσταση στο μοντέρνο ζωγραφίζοντας κλασικά."  "Τα έργα τέχνης ανήκουν σε αυτούς που τα καταλαβαίνουν."  ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ (1910 –1989) Υπέροχη είναι η σειρά του με τους 12 μήνες (1968-69) και τις 4 εποχές (1972). Οι μήνες είναι δώδεκα παλικάρια (ως Δεκέμβρης είναι ο ίδιος), όπου με στοιχεία αναγεννησιακά, βυζαντινά αλλά και διονυσιακά, σαν ουράνιοι φτερωτοί άγγελοι έρχονται και φεύγουν μέσα στο χρόνο, ο κάθε ένας με την δική του σειρά, προσφέροντας στους ανθρώπους τα πολύτιμα αγαθά τους τον εκάστοτε μήνα, που εμφανίζονται στα πόδια τους σαν νεκρές φύσεις.

6 Ιουλίου Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού την τιμούμε με ένα αφιέρωμα στην ποίηση. Σήκω μικρή μικρή μικρή Πορτοκαλένια. Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει. 

Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.