Ίπποι / Άλογα - Ένα Αρχαίο Ελληνικό Σύμβολο

Ο ίππος είναι το μοναδικό ζώο που ονομάζεται άλογο, στερείται δηλαδή λογικής. 

Την ονομασία τους αυτή οι ίπποι την οφείλουν στον Πλάτωνα 
και στον μύθο τής Πτερόεσσας Ψυχής που περιγράφεται στην Πολιτεία τού Πλάτωνος,  
στο έργο του με τίτλο Φαίδρος - περί Έρωτος.  

Στον Πλατωνικό Διάλογο - Φαίδρο,
ο Σωκράτης περπατά με τον φίλο του Φαίδρο πλάι στις όχθες τού ποταμού Ιλισσού, 
έξω από τα τείχη τής αρχαίας Αθήνας, είναι μεσημέρι, ο ήλιος λάμπει και τα τζιτζίκια τραγουδούν δυνατά. 
Οι δυό τους κάθονται κάτω από την σκιά ενός πλάτανου για να ξαποστάσουν. 

Ο Φαίδρος ανοίγει την συζήτηση σχετικά με έναν λόγο περί Έρωτος, 
που είχε ακούσει το πρωί από τον ρήτορα Λυσία. 

Ο Σωκράτης τότε, αρχίζει να τού περιγράφει την Φύση τής Ανθρώπινης Ψυχής, 
χρησιμοποιώντας έναν Μύθο, τον Μύθο τής Πτερόεσσας Ψυχής. 
Λέει, λοιπόν, ο Σωκράτης πως οι Ψυχές, Θεϊκές και Ανθρώπινες, ταξιδεύουν στον Ουρανό. 
Κάθε μία απεικονίζεται με πτερωτό άρμα που το σέρνουν δύο ίπποι  και το οδηγεί ένας ηνίοχος. 
Ο ηνίοχος συμβολίζει το Λογιστικό, εκείνο το μέρος τής Ψυχής με το οποίο σκεπτόμαστε και κρίνουμε. 
Ο ένας ίππος είναι το Θυμοειδές, που συνδέεται με ορμητικά συναισθήματα, όπως αυτό τής οργής. 
Ο άλλος ίππος είναι το Επιθυμητικό, δηλαδή η πηγή τών επιθυμιών τού σώματός μας, όπως η πείνα κ.α. 

Καθώς ταξιδεύουν οι Ψυχές φτάνουν σε ένα σημείο, 
από όπου είναι ορατή η περιοχή πέρα από τον Ουρανό, εκεί όπου βρίσκεται το Πραγματικό, η Αλήθεια. 

Οι ίπποι τών Θεϊκών Ψυχών είναι καλοί και ήρεμοι, πειθαρχούν στα παραγγέλματα τού ηνιόχου, 
ο οποίος κρατά με σιγουριά τα χαλινάρια. 
Έτσι οι Ψυχές τών Θεών μπορούν να ατενίσουν ανενόχλητες την Ουσία και την Αλήθεια τών Πραγμάτων.  

Στους ίππους τών Ανθρωπίνων Ψυχών η κατάσταση είναι διαφορετική. 
Ο ένας ίππος, το Θυμοειδές, έχει χρώμα λευκό, το σώμα του είναι στητό και καλοδεμένο, 
ο αυχένας του ψηλός, η μύτη του γαμψή και τα μάτια του μαύρα. 
Είναι φιλότιμος, συνετός και σεμνός. Αγαπάει την Αλήθεια. 
Είναι υπάκοος και καθοδηγείται μόνον με τον Λόγο και το Παράγγελμα τού Ηνιόχου. 
Ο άλλος ίππος το Επιθυμητικό, έχει χρώμα μαύρο, είναι ατίθασο, 
το σώμα του είναι στραβό, παχύ και κακοσχηματισμένο, έχει χοντρό αυχένα, κοντό λαιμό και πλατύ πρόσωπο, 
έχει μάτια γριζογάλανα και αιματώδη, είναι κουφό. Ο ίππος αυτός ρέπει στην ύβρη και την αλαζονεία. 
Δύσκολα υπακούει στα κεντρίσματα και τα χτυπήματα τού ηνιόχου με το μαστίγιο. 

Κάποιες Ανθρώπινες Ψυχές μοιάζουν περισσότερο με τις Θεϊκές 
και οι ηνίοχοί τους σηκώνουν το κεφάλι για να 'δούν ότι βρίσκεται πέρα από τον Ουρανό, 
οι ίπποι όμως δεν υπακούουν αμέσως σε όλα τα παραγγέλματα, 
η προσοχή τών ηνιόχων αποσπάται από αυτό που βλέπουν
και επικεντρόνεται στην καθοδήγηση τών αρμάτων τους, 
με αποτέλεσμα ενώ αυτές οι Ψυχές αντικρύζουν μεγάλο μέρος τής Αλήθειας, αλλά όχι ολόκληρη. 

Άλλες Ανθρώπινες Ψυχές, οι περισσότερες, οι ίπποι είναι πιο ατίθασοι, δεν πειθαρχούν, 
δεν συντονίζουν τις κινήσεις τους και έτσι παρασύρουν τα άρματα προς τα κάτω. 
Οι ηνίοχοι προσπαθούν να τα χαλιναγωγήσουν τραβόντας δτνατά τα γκέμια. 
Μόνο για λίγο μπορούν να στρέφουν το κεφάλι στην περιοχή πέρα από τον Ουρανό, 
έτσι προλαβαίνον να 'δούν ελάχιστο μέρος τής Αλήθειας. 

Τέλος, τπάρχουν και κάποιες Ψυχές Ανθρώπων που οι ίπποι τους είναι πολύ άγριοι. 
Χλιμιντρίζουν, αφηνιάζουν, σηκώνονται στα δύο πόδια, πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο, 
ενώ οι ηνίοχοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι στο άρμα. 
όσο και να προσπαθούν, αδυνατούν να ελέξουν την πορεία τών αρμάτων τους. 
Οι Ψυχές ποδοπατούνται, η μία παρασύρει την άλλη, τα φτερά τους καταστρέφονται 
και ποτέ μα ποτέ δεν βλέπουν τίποτα από την Αλήθεια.   
_____________________________________________________________________

Το κίνητρο, το πρώτο κινούν, είναι το άλογον μέρος τής Ψυχής, 
αφού οι δύο ίπποι προηγούνται τού ηνιόχου, 
η δύναμή τους μπορεί να παρασύρει το άρμα τής Ψυχής.
Η τελική, όμως, κατεύθυνση είναι στην απόλυτη ευθύνη τού ηνιόχου
ο οποίος οφείλει να το κατευθύνει προς την οδόν τής Αρετής, 
η οποία χαρακτηρίζεται από τέσσερεις ιδιότητες, 
Εγκράτεια (επιθυμητικό) Ανδρεία (θυμοειδές) Φρόνηση και Δικαιοσύνη (λογιστικόν) 

Μεταξύ Επιθυμιών και Λογικής κείται, αλλά και κινείται η Ψυχή, 
ταυτιζόμενη πότε με το άλογον, άστατον και άπληστον μέρος της 
και πότε με τον σοφόν, αιώνιον, αυτάρκη σύντροφό της, τον ηνίοχον. 
Αποτέλεσμα αυτού να αμφιταλαντεύεται, κυκλοθυμικά,
ανάμεσα σε υπερβολές, αναζητώντας το μέτρο και την ισορροπία της. 

''Άλλα λέω, άλλα κάνω και άλλα εννοώ''  η έκφανση τών ανωτέρω. 

Στο Γήινο Επίπεδο τών Ενσαρκώσεων,  
τα Συναισθηματικά Πάθη τών υπερβολών και ελλείψεών μας, τών ανθρώπων, 
είναι στην Δικαιοδοσία τού Θεού Ποσειδώνος 
και όπως τα τρομακτικά τέρατα τής θάλασσας, έτσι και αυτά, τα Πάθη μας, 
έρχονται απειλητικά και μάς κατατρώγουν, αν τους αφήσουμε χώρο να αναπτυχθούν. 

Βιώνουμε το Ποσειδώνιο Βασίλειο τών Συναισθημάτων και τής Υγρότητας. 
Ερχόμαστε μέσα από μίαν υγρή μήτρα, σε έναν αμνιακό σάκκο, 
γεννιόμαστε σε έναν πλανήτη όπου το 70 % καταλαμβάνεται από ύδατα, 
(ο Θαλής ο Μιλήσιος το ξεκαθαρίζει λέγοντας ό,τι μέσα από το υγρό στοιχείο τρέχει το Θεϊκό Πνεύμα, 
την Μεγάλη Πέμπη, την πλέον θλίβερή ημέρα τής Ορθοδοξίας, στο 6ο Ευαγγέλιο αναφέρεται
''Σήμερον κρεμάται επί ξύλου Ο εν ύδασι την Γήν κρεμάσας'')      
αποκτούμε ένα σώμα με 70 % περιεκτικότητα υγρών 
και τα Συναισθήματά μας εκφράζονται δια τής Υγρότητας. Δάκρυα Χαράς αλλά και Δάκρυα Λύπης. 

Ο Θεός Ποσειδών με την τρίαινά του, όμοια με το γράμμα Ψ τής Ψυχής, 
ταράσσει τα ύδατα και τα μετατρέπει από λίμνη (ήρεμα) σε θάλασσα (τρικυμιώδη). 
από το ρήμα ταράσσει προέρχεται η λέξις θάλασσα,  
έχουμε τροπή τού Τ σε Θ (χτες > χθες) και τού Ρ σε Λ (αδερφός > αδελφός) 

Στο Ανώτερο Επίπεδο, εκείνο τής προελεύσεώς μας, σύμμαχός μας η Θεά Αθηνά,
με την Σοφία της μάς καθοδηγεί στις ορθές εκείνες επιλογές, 
περιορίζοντας έτσι την δράση τού Ποσειδώνος και τα συναισθηματικά μας τέρατα. 

 
Η Θεά Αθηνά πάνω στο άρμα της - Renwick Gallery Washington - 1894 

Η Θεά Αθηνά, τελευταίο τέκνο, κατά Ησίοδο, τού Διός, πολύτιμος συνοδός στον Άθλο τού Βίου μας. 

Η Ελληνίδα Φωνή δια τής λέξεως Γενέθλιο, μάς φανερώνει την Γένεση (Αρχή) αυτού τού Άθλου, 
τον οποίον καλούμαστε να εκπληρώσουμε κατά την Πορεία εκάστου Βίου. . 

___________________________________________________________________________

Έτερος εξ ετέρου σοφός το τε πάλαι το τε νυν - Βακχυλίδης 518 - 452 π/Χ. 

Ευχαριστούμε όλους τους προγενέστερους και τους συχρόνους μας για την Σοφία που μάς μεταλαμπάδεψαν.  

Βασίλειος Γ. Σταύρου

Δείτε όλα μας τα Κοσμήματα με θέμα τους Ίππους - Άλογα